Zakopane to nie tylko góry

Lubimy pochodzić też po mieście, po zapchanych Krupówkach, kupować prezenty dla rodziny, próbować oscypki.

Zjeść coś dobrego też lubimy w stałych znajomych miejscach.

A czasem pojawi sie taki niecodzienny gość na ulicy.

Koniecznie chodzimy też pod skocznie

No i oczywiście coś zjeść

Przechodząc mozna zobaczyć różne dziwne stwory zachęcające do wejścia .

Albo wielkie smoki dmuchane z przejściem przez środek.

Ale najbardziej lubię budzić się w naszym pokoju na kwaterce
 i widzieć Nosal, albo go nie widzieć, co oznacza kiepski dzień w górach.

A wieczorem przechodząc przez Krupówki można oglądać takie widoczki

Dolina Pięciu Stawów Polskich i przez Świstówkę Roztocką do Morskiego Oka

Wysokogórska, polodowcowa dolina o długości 4,0 km i powierzchni 6,5 km², położona jest na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, na wysokości ok. 1625–1900 m n.p.m. Mieczysław Klimaszewski uważa, że jest ona "zawieszonym i nieodmłodzonym odcinkiem doliny plioceńskiej". Krajobraz doliny tworzą granitowe szczyty Tatr Wysokich, rozległe płaśnie, gruzowiska dużych głazów, piarżyska, migotliwe tafle jezior, murawy i połacie kosodrzewiny. Lodowiec wyżłobił w dolinie obszerne dno w kształcie sierpa z wierzchołkami skierowanymi na północny zachód (pod Świnicę) i północny wschód (pod Świstową Czubę). W dolinie znajduje się kilka polodowcowych jezior o łącznej powierzchni 61 ha. Największe z nich to Wielki Staw Polski położony na wysokości 1665 m n.p.m. (31,14 ha, głębokość 79,3 m). Pozostałe jeziora to: Zadni Staw Polski, Czarny Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski oraz Wole Oko. Ostatni staw jest jeziorem okresowym i mniejszym od pozostałych, dlatego nazwa doliny uwzględnia jedynie 5 największych jezior.

Dawniej dolina była wypasana, wchodziła w skład Hali Pięć Stawów. Już Towarzystwo Tatrzańskie przed II wojną światową rozpoczęło wykup terenów tej hali od górali (wykupiło 24% udziału). W 1956 r. TPN ograniczył wypas, a w latach 1963–65 poprzez wykup lub wywłaszczenia cały obszar doliny stał się własnością TPN, który zlikwidował tutaj pasterstwo. Krowy pasły się do 1968 r.

źródło - Wikipedia

Ten szlak juz kiedyś szliśmy, ale w tak dużej mgle i deszczu ze przed nami i za nami widać było tylko mleko.
Teraz udało się naprawdę. Widoki cudne, warto było przejść jeszcze raz tą samą drogę.

http://mapa-turystyczna.pl/route/sjf