góry oczyszczają z egoizmu i samolubstwa.
Góry stanowią wspaniały teren zdobywania.
Góry uczą szukania. I uczą cierpliwości, wierności w szukaniu; oczyszczają z egoizmu,
gdy trzeba się dzielić kawałkiem chleba czy kostką cukru, lub gdy trzeba rezygnować z własnych planów, by ratować drugiego często nieznanego człowieka.
Człowiekiem gór nie jest ten, który umie i lubi chodzić po górach, ale ten, który górami potrafi żyć w dolinach, gdy człowiek czuje się jak karzeł wobec ogromu gór i gdy poznając samego siebie, swoje wnętrze, swoje możliwości, swoją niewystarczalność; zdobywa krok za krokiem jedną z najcenniejszych cech ludzkich – POKORĘ,
która zdobyta w górach, potem owocuje w dolinach. Właśnie wtedy, kiedy na pytanie, po co chodzisz po górach, jesteś zakłopotany i nie wiesz co odpowiedzieć, to właśnie wtedy dajesz dowód, że szukasz NIEZNANEGO”.
„Zanim zejdziesz z gór; przeproś Boga, przeproś ludzi, przeproś cały świat; zniszczoną trawę, kwiaty, robaczka, każde życie, za zakłóconą ciszę, za pomniejszenie piękna, które należy do nas wszystkich”.
o. Stanisław
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz